Czym jest wzajemne uznawanie
U podstaw procedury wzajemnego uznawania leży zasada swobodnego przepływu materiałów w obrębie granic wewnątrzwspólnotowych. Zasada ta mówi, że jeżeli nie zostały opracowane zharmonizowane przepisy na poziomie, to państwo członkowskie nie może zakazać sprzedaży na swoim terytorium wyrobów wprowadzonych do obrotu legalnie w innym państwie członkowskim. Dotyczy to również przypadków, w których wyroby te zostały wyprodukowane zgodnie z przepisami technicznymi innymi niż przepisy, obowiązujące w państwie, w którym chcemy sprzedać dany wyrób.
Wzajemne uznawanie w praktyce
Procedura wzajemnego uznawania dotyczy nie tylko wyrobów budowlanych, ale i również wszystkich towarów będących przedmiotem swobodnego przepływu w obrębie UE. Spójrzmy jednak na rynek wyrobów budowlanych w kontekście obowiązujących przepisów (Rozporządzenia 305/2011 i Ustawy o wyrobach budowlanych) oraz podejścia opartego na zasadniczych charakterystykach i odpowiedniego poziomu właściwości użytkowych wyrobu w kontekście spełnienia podstawowych wymagań obiektów budowlanych.
Jesteśmy przekonani, że jeżeli dla wyrobu budowlanego nie powstała do tej pory zharmonizowana specyfikacja techniczna, to oznacza to, że:
– wyrób jest innowacyjny,
– wyrób jest nieseryjny,
– kraje członkowskie posiadają odrębne, czasem sprzeczne dodatkowe przepisy uniemożliwiające pełną harmonizację,
– poziom właściwości użytkowych lub określone zasadnicze charakterystyki mogą być nieadekwatne (nie mieć zastosowania) w danym państwie członkowskim,
W efekcie tego, duża część wyrobów budowlanych ze względu na brak zharmonizowanych specyfikacji technicznych wprowadzana jest w Polsce na podstawie Krajowych Ocen Technicznych (dawniej Aprobat Technicznych) lub Polskich Norm (obowiązujących). Zgodnie z powyższym Producent wystawia Krajową Deklarację Właściwości Użytkowych i oznakowuje wyrób znakiem B.
Na tej podstawie Producent może wprowadzić ten wyrób na terenie Polski.
Czy wyrób oznakowany znakiem B można sprzedać w innym państwie członkowskim niż Polska?
Zasada wzajemnego uznawania dopuszcza taką możliwość. Producent powinien mieć jednak świadomość, że robi to na własną odpowiedzialność. Z pewnością decyzja ta zostanie zweryfikowana przez Klienta państwa członkowskiego na zasadzie podania specyfikacji do zamówienia lub wytycznych przy postępowaniu przetargowym. Producent aby sprzedać wyrób będzie musiał spełnić wyspecyfikowane wymagania klienta.
Podsumowując, aby zastosować z powodzeniem procedurę wzajemnego uznawania, producent powinien poznać przepisy dodatkowe (np. dotyczące warunków technicznych jakie powinny spełniać obiekty budowlane) a także sprawdzić czy zasadnicze charakterystyki i odpowiadające im poziomy i klasy właściwości użytkowych są wystarczające i adekwatne do wyspecyfikowanych lub powszechnie obowiązujących w danym państwie członkowskim.
UWAGA: W SKLEPIE DOSTĘPNY JEST WZÓR OŚWIADCZENIA W SPRAWIE WZAJEMNEGO UZNAWANIA
Gdzie szukać porady, przydatne linki
– Punkt kontaktowy ds. wyrobów budowlanych
– Szkolenia otwarte i zamknięte organizowane przez Perfect Quality Joanna Jurasz
