You are currently viewing Kruszywa do betonu wg PN-EN 12620

Kruszywa do betonu wg PN-EN 12620

Kruszywo jako składnik betonu:

Beton jest materiałem niezwykle wszechstronnym w budownictwie. Większość obiektów inżynierskich, np.: budynki, mosty czy drogi, jest wykonywanych z różnych jego odmian. W skład betonu wchodzi: zaczyn cementowy oraz kruszywo, które stanowi ok 70% jego objętości, co sprawia, że jego właściwości znacząco wpływają na gotowy wyrób. Pod względem uziarnienia kruszywa do betonu wg PN-EN 12620 podzielić można na:

  • kruszywa drobne,
  • kruszywa grube,
  • kruszywa o uziarnieniu ciągłym.

Aby mieć pewność, że kruszywo nadaje się do produkcji betonu, należy przeprowadzić na nim szereg badań, sprawdzających jego właściwości. Do najważniejszych należą: uziarnienie, wytrzymałość, kształt ziaren, mrozoodporność, obecność zanieczyszczeń oraz jego reaktywność. Te i wiele innych właściwości, które należy poddać ocenie opisuje norma PN-EN 12620+A1:2010. Znaleźć w niej można również bardzo ważny aspekt, a mianowicie Zakładowa Kontrola Produkcji (ZKP). Przestrzeganie procedur w niej zawartych pozwala na utrzymanie stałej jakości produkowanego wyrobu.

Postępowanie i procedury zawarte w ZKP

ZKP wyróżnia dwa systemy w jakich powinny operować Producenci kruszyw do betonu, a mianowicie: system 2+ oraz 4. Różnią się one stopniem bezpieczeństwa jaki powinien zostać zachowany w procesie produkcji kruszywa. Do wspólnych cech obu systemów zaliczyć można konieczność określenia typu wyrobu, ocenę właściwości użytkowych wyrobu na podstawie badań typu lub obliczeń czy opisowej dokumentacji oraz prowadzenie i wdrożenie zasad i procedur z zakresu ZKP.W przypadku systemu 2+ wymagana jest również kontrola zewnętrznej jednostki notyfikowanej oraz konieczność wykonywania badań próbek kruszywa przez Producenta w zakładzie produkcyjnym.

Aby system działał prawidłowo, Producent zobligowany jest do wprowadzenia następujących procedur:

  • procedury dotyczące identyfikacji i kontroli kruszywa oraz materiałów niebezpiecznych,
  • procedury dotyczące prawidłowości składowania kruszywa oraz identyfikacji lokalizacji i zawartości składowisk
  • procedury zapewniające stałość właściwości użytkowych wydobywanego kruszywa
  • procedury dotyczące pochodzenia surowca i jego rodzaju

Określenie właściwości użytkowych oraz ich stałości poprzez wstępne badania typu oraz badania bieżące

Do określenia właściwości użytkowych kruszywa do betonu stosuje się normę PN-EN 12620, w której zawarte są niezbędne do tego celu badania oraz przypisane im odpowiednie kategorie danych właściwości, jakimi kruszywo powinno być określone. Są one niezbędne do możliwości oznakowania wyrobu znakiem CE.

Wstępne badania typu zawierają w sobie wszystkie badania określone w w/w normie, jednakże wykonuje się je zazwyczaj raz na 5 lat. Badania bieżące natomiast wykonuje się w mniejszych odstępach czasu, jest ich również znacząco mniej i nie wymagają użycia specjalistycznego sprzętu, toteż większość producentów wykonuje je we własnym zakresie.

Procedury związane z ZKP mogą wydawać się trudne do wprowadzenia, jednakże dzięki naszej pomocy i doradztwu, będziecie Państwo w stanie wdrążyć je w najbardziej optymalny sposób i z jak najlepszym skutkiem. Zapraszamy do kontaktu!

Podziel się treścią: