You are currently viewing Klasa konsystencji betonu według normy PN-EN 206:2014-04

Klasa konsystencji betonu według normy PN-EN 206:2014-04

Czym jest klasa konsystencji betonu?

Klasa konsystencji betonu według normy PN-EN 206:2014-04 określa stopień płynności lub ciekłości mieszanki betonowej oraz zdolność do odkształcenia pod wpływem obciążenia (własnego lub zewnętrznego). W zależności od przeznaczenia mieszanki, musi się ona charakteryzować odpowiednią konsystencją i podobnie jak klasa ekspozycji powinna być wyspecyfikowana przez Klienta. Dla przykładu, w celu odpowiedniego wypełnienia szalunku ze zbrojeniem, mieszanki powinny być wystarczająco płynne, aby zapewnić należytą współpracę betonu ze stalą zbrojeniową. Wpływ na konsystencję mają przede wszystkim składniki użyte do wyrobu, takie jak ilość wody, ilość i rodzaj cementu, użyte kruszywo czy dodatki i domieszki.

Norma EN 206 wyróżnia następujące klasy konsystencji oraz odpowiadające im badania:

  • S1-S5 na podstawie metody opadu stożka,
  • C0-4 na podstawie metody stopnia zagęszczalności,
  • F1-6 na podstawie metody rozpływu,
  • SF1-3 na podstawie metody rozpływu stożka,
  • V0-4 na podstawie metody Ve-Be (ujęta w uzupełnieniu krajowym PN-B-06265).

Każda z tych klas jest od siebie całkowicie niezależna i nie ma pomiędzy nimi korelacji. Przyjęta metoda badania zależy głównie od rodzaju mieszanki, maksymalnej wielkości ziaren oraz z racji różnej wielkości sprzętu do badania, również miejsca jej wykonywania.

Metoda opadu stożka

Jest to najpopularniejsza metoda badawcza w Polsce, z racji swojej prostoty i możliwości wykonania w niemal każdym miejscu. Do badania potrzebny jest jedynie fragment płaskiego terenu, płyty stalowej oraz formy w kształcie uciętego stożka. Polega ono na zagęszczeniu w 3 warstwach mieszanki betonowej w stożku umieszczonym na płycie, podniesieniu go w określony sposób oraz pomiarze opadu stożka mieszanki.

Metoda stopnia zagęszczalności

Metoda polega na wypełnieniu pojemnika o podstawie kwadratu mieszanką, zrównując ją z górną jego krawędzią. Następnie kładzie się go na stoliku wibracyjnym i w momencie, gdy zawartość przestanie zmniejszać już swoją objętość, wyznacza się różnicę wysokości, którą następnie podstawia się do odpowiedniego wzoru.

Metoda rozpływu

Do wykonania tego badania, podobnie jak w przypadku metody opadu stożka, używa się płyty jako podstawy oraz formy w kształcie uciętego stożka. Różnica polega na tym, że mieszankę w stanie niezagęszczonym umieszcza się w formie ustawionej tak, aby wypływanie postępowało od strony węższego otworu. Po rozpłynięciu się mieszanki na płycie przeprowadza się dwa pomiary średnicy rozpływu, a wynikiem jest ich średnia.

Metoda rozpływu stożka

Polega ona na zagęszczeniu mieszanki betonowej w dwóch warstwach, w stożkowej formie (szerszą jego średnicą do dołu), postawionej na stoliku rozpływowym. Po jej podniesieniu, należy 15-krotnie podnieść i swobodnie opuścić górną płytę stolika. Wynikiem jest pomiar średnicy rozpływu mieszanki.

Często spotykamy się z opinią, że konsystencja mieszanki może zostać zmieniona już na budowie poprzez dodanie wody. Zwracamy jednak uwagę, że jest to działanie zmieniające parametry mieszanki betonowej i uczulamy, aby nie podejmować takich działań. Receptura dla mieszanki betonowej jest opracowywana przez laboratorium przy uwzględnieniu konsystencji zgodnie z zamówieniem Klienta. Każda ingerencja w konsystencję może spowodować spadek wytrzymałości betonu czy też obniżenie czasu wiązania. W celu uzyskania oferty naszego Laboratorium zapraszamy do kontaktu.

Podziel się treścią: